ÖZLEDİM ATAM

Melih GENÇOĞULLARI

oktaydemir33@gmail.com

TÜRK ÇOCUĞUNUN SEYİR DEFTERİ

Küçüktüm, ilkokulda siyah önlük giyilirdi. 10 Kasımlarda Atatürk büstü çocukların getirdiği çiçeklerle kaplanırdı. Yavru Kurt isimli öğrenci gurupları izci kıyafetleriyle yanan meşalelerin yanında nöbet tutarlardı. Saat dokuzu beş geçe siren sesleri kaplardı gökyüzünü. Araçların korna sesleri kulakları sağır edercesine basılı tutulurdu. Hayat dururdu. Tüm halkın yüz ifadesi tek olurdu ÜZGÜN. Atatürk sevgisini hiç bitmeyecek bir şekilde içime yerleştiren ilkokul öğretmenimdi. Namaz kılmayı da O öğretti bana. Alfabeyi öğretir gibi öğretti, Vatan sevgisini, bayrak sevgisini.

 Özledim Atam, hani biz çocuklara armağan ettiğin yirmi üç nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramlarını. Yirmi dokuz ekim Cumhuriyet Bayram kutlamalarını özledim. Coşkuyla kutladığımız, her tarafta dalgalanan şanlı bayraklarımızın şahlanışını özledim. Cumhuriyet resepsiyonlarını meclis bahçesindeki cumhuriyet balolarını özledim. Türkiye Cumhuriyeti gençlerine armağan ettiğin On dokuz mayısları özledim. Türk Gençliğine seslendiğin o  ey Türk gençliği.. diye başlayan hitabeyi, gençliğin sana cevaben verdiği o hitabeyi okumayı, haykırmayı ve titreyip kendime gelmeyi özledim. Geceleri tüm karanlıkları aydınlatan fener alaylarını çok özledim.

Özledim Atam, Ankara’yı özledim. O aslanlı yolu özledim. Akın akın çocukların, gençlerin, Ulusun sana gelmesini özledim. Milli Bandolarımızı dinlemeyi, Cumhuriyet şairlerini, Muallim Naci’yi, Cemal Reşit Rey’i, Mehmet Akif Ersoy’u, Aşık Veysel’i özledim. Devlet Tiyatrolarını, Senfoni Orkestralarını, Bedia Muvahhit’i, Sabiha Gökçen’i, Orhan Kemal’i özledim. Onuncu Yıl Marşını, Zeybek oynamayı, davulları-zurnaları, ağıtları özledim. Gaz lambası ışığında kömür uçlu kalemlerle saman kağıtlarına yaptığım ödevleri özledim. Buğday tarlalarını, pamuk tarlalarını, pancar tarlalarını, zeytin bahçelerini özledim. Köy okulumuza giderken sınıf sobasını yakmak için evden getirdiğimiz odunları taşımayı özledim. Tebeşirin kokusunu, tozunu, tahtayı silmek için keçelerle yaptığım silgileri özledim. Öğretmenimin bana dokunmasını, kızmasını, sevmesini özledim. Öğretmenin vurduğu yerde gül biter lafını özledim. Çocukluğumda yolda gördüğüm askere selam vermeyi, hiç tanımasam da bayramlarda ellerini öptüğüm yaşlıları özledim. Sek sek oynamayı, topaç çevirmeyi, ip atlamayı, beş taş  oynamayı, körebe, saklambaç, istop oynamayı , beraber ve kardeşçe paylaşmayı çok özledim. Fıstık tarlalarını, ev tandırlarını, eski şöminemizi özledim. Karlı yollarda üşüyerek ve yürüyerek ama severek ve isteyerek okula gitmeyi özledim.

Özledim Atam, seni çok özledim.